۱_وعده سر خرمن:

بحث احداث ترمینال مسافربری بوکان بحث جدیدی نیست و هراز گاهی مسئولین به یادشان میافتد که روی این مسئله مانورهایی  میدهند و با خبرهای دلخوشکنک از پیشرفت های فیزیکی این پروژه داغ دل ما را تازه تر کرده و خوراک سوژه های همیشگی ما در بوکان سیتی گشته اند. آنچه عیان است وضع تاسف بار ترمینال مسافربری و علی الخصوص ناوگان حمل و نقل مسافر بین شهری بوکان است که باز هم با کمال تاسف باید اذهان داشت که (تیه‌ح‌ح‌ح‌ح‌ح‌ح‌ح له‌و وه‌عزه!)

2_اتوبوس وحشت:

 بسیاری از اتوبوس های مسافربری مورد استفاده در سیستم حمل و نقل بین شهری خارج از رده و زوار در رفته هستند.و این امر سبب پیدایش خطرات جدی برای مسافرانی میشود که خدای نکرده از روی ناچاری عزم سفر به شهرهای دور کرده باشند و بخواهند با اتوبوس بروند.گاهی بروز مشکلاتی چون  خرابی در وسط جاده اتفاق میافتد که تعمیر آن منجر به چندین ساعت تاخیر و از دست رفتن وقت ارزشمند مسافرین میشود. البته اگر تعمیر شود و مسافران نیمه شب در جاده و بیابان آواره و سرگردان نشوند.

3_رانندگان معتاد یا بی صلاحیت:

 بعضی از رانندگان این اتوبوس ها صلاحیت رانندگی نداشته و تنها ششششیگار میکشند و 48 ساعت شب زنده داری میکنند.البته این رانندگان مدارک شناسایی لازم  مثل گواهینامه پایه یک و بیمه و دفترچه تنظیم ساعت و...هم ندارند و تنها به بیمه یا ابوالفضل و یا بیمه دعای خیر مادر بسنده میکنند و گاهی هم این نوع بیمه ها تمدید نمیشود و در مواقع خطر فقط خدا خودش رحم میکند.در غیر اینصورت شادی روح دایی افشین و جمیع مسافران الفاتحه.....

4_شام با اعمال شاقه:

نمیدانم کدام آدم عاقلی ساعت 2 تا 3 نیمه شب شام میخورد؟!!!این اتفاق عجیب معمولا در اتوبوس های مسیر بوکان_تهران رخ میدهد و مسافران بعد از اینکه به خواب سنگین فرو رفتند چراغهای اتوبوس روشن شده و یک صدای نخراشیده بلند فریاد میزند :آقا یاالله شام ..... و در این لحظه متوجه میشوی که اتوبوس کمر جاده را شکسته و تازه به میانه راه یعنی به روستای پاپایی رسیدیم.رستورانی در این نواحی که وضع مجهول الحالی دارد زیرا هنوز معلوم نیست که گوشت چه نوع جانوری را به خورد این مردم بدبخت میدهند.البته مورد استقبال گسترده  رانندگان این مسیر قرار گرفته است و خودشان و جماعتی را تا نیمه شب گرسنه نگه می دارند که در این رستوران شام بخورند (چون غذای مجانی به رانندگان میدهد.) بعضی ها اگر طناب مجانی هم پیدا کنند خودشان را با  آن دار میزنند.

5_ جاده مرگ!

بیشتر اتوبوس های مسافربری کار اصلیشان مسافر بری نیست!!!!یعنی کالاهای قاچاق حمل میکنند و  در کنار حمل این اجناس آدم هم حمل میکنند.البته گاهی ارزش این کالاهای قاچاق از ارزش جان مسافران بیشتر میشود و جهت دور زدن پلیس راه از مسیر های انحرافی و صعب العبور و خطرناک حرکت میکنند.و ساعاتی از وقت ارزشمند مسافرین به خاطر امورات بارگیری و تخلیه این کالاها در نقاطی از مسیر هدر میرود.نهایتا اگر کسی هم اعتراض کند به پیاده شدن در وسط بیابان تهدید میشود.

6_ مسافربری گله ای و گوسفندی:

تعدادی از مسافرین محترم که زحمت تهیه کردن بلیط به خودشان نمیدهند و بعضی از رانندگان هم از اینکه درصدی از پول بلیط به جیب شرکت مسافربری نمیرود راضی هستند و بیشتر مسافرانشان را در بین راه سوار میکنند.گاهی در کف راهروی اتوبوس و جعبه وسایل مسافران و پلکان درب های  خروجی هم مسافر میریزند.و اگر اتوبوس اینچنین از آدم اشباع نشود مرتب در هر شهری توقفی نیم ساعته  به بهانه های مختلف خواهیم داشت تا مسافران بین راهی پیدا شوند.و گاهی همراه آدم مرغ و خروس و گوسفند و جانوران دیگری هم بدون بلیط سوار میشوند.

7_حقوق شهروندی فرت:

گاهی وقتها بعضی از مسافرین محترم بدون توجه به حقوق شهروندی تا دم صبح حرف میزنند و روی اعصاب دیگران رفت و آمد میکنند یا فرت و فرت تخمه میشکنند یا معاملات و امور کاریشان را در نیمه شب از طریق موبایل ، با صدای بلند انجام میدهند و با بکار بردن  کلمات و حرف های رکیک و زشت بدون توجه به حضور نهاد ارزشمند خانواده و خانمها در اتوبوس باعث خجالت عده ای دیگر میشوند.گاهی بوی جوراب با نوستالوژی پنیر کوپه و بوی سیگار راننده و  انواع بوهای نامطبوع دیگر به مشام میرسد که از صحنه های اکشن این نوع مسافرت های طولانی است.

8_توفیق اجباری:

خدمت جدیدی که در چند سال اخیر در اتوبوس های سوپر ویژه با رانندگان سوپرمن ارائه میشود وجود تلوزیون و ویدیو سی دی در اتوبوس است یعنی همین که سوار شدی یک فیلم تکراری بر روی یک  سی دی یا دی وی دی پر از خش و بی کیفیت چند سال پیش را برایت میگذارند تا کمی سرگرم شوی و اگر کسی هم نخواهد فیلم ایرانی ببیند، توفیق اجباری پیدا میکند که حتما این فیلم ها را ببیند.

کلام آخر:

نمیدانم تا کی این وضعیت ادامه خواهد داشت و باید چقدر از همشریان ما در این جاده های پر خطر با رانندگان بی صلاحیت جان به جان آفرین تسلیم کنند تا  مسولین ما به فکر چاره ای بیافتند و از عبور و مرور این وسایل نقلیه پر خطر در جاده ها جلوگیری کنند.و ما همچنان بگوییم : (تیه‌ح‌ح‌ح‌ح‌ح‌ح‌ح له‌و وه‌عزه!) 

مطلب از بوکان سی تی